Bóg przez swoje uniżenie podźwignął upadłą ludzkość. Liturgia pokazuje nam bezmiar tego uniżenia, wyrażającego się w zgodzie na pogardę, lekceważenie, odrzucenie i nieposłuszeństwo wobec słowa, które Bóg nieustannie kieruje do swojego ludu. Pismo Święte z niezwykłą wyrazistością uświadamia nam, że człowiek ma przedziwną skłonność do tak lekceważącego zachowania. Przez całą historię zbawienia Bóg trafia na skałę ludzkiego serca, ale nie przestaje jej obsiewać swoim słowem. Im dłużej napotyka na odrzucenie, pogardę i lekceważenie, tym wytrwalej kontynuuje swój – wydawałoby się bezsensowny – siew. Dlatego „gdy (...) nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego” (Ga 4,4). Ten Syn uniżył się, stając się człowiekiem i wystawiając się na pogardę ludzką.
Ewangelia ...
To tylko część materiału...
Pełna treść materiałów dostępna dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby uzyskać pełny dostęp do homilli, nabożeństw, modlitw i innych materiałów liturgicznych.
Skorzystaj teraz z bezpłatnego okresu próbnego.
