Jak słyszeliśmy przed chwilą, już w czasach Jezusa obchodzono w Jerozolimie uroczystość poświęcenia świątyni; wspominano dzień, w którym ta chluba i duma narodu żydowskiego została odbudowana. Przechodziła ona bowiem – jak wiele świątyń na ziemi – różne koleje losu: okradano ją, niszczono, a nawet burzono, tak że trzeba było ją odbudowywać i na nowo poświęcać Bogu. Świątynia jest szczególnym miejscem, bo chociaż cała ziemia należy do Pana i jest podnóżkiem Jego stóp (por. Iz 66,1), to z woli Boga są na niej miejsca wybrane, służące jednoczeniu się Stwórcy z człowiekiem w sposób szczególny – poprzez oddawanie należnej Bogu czci. Taka jest istotna funkcja każdej ziemskiej świątyni.
Dzisiejsze czytania mówią nam o t...
To tylko część materiału...
Pełna treść materiałów dostępna dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby uzyskać pełny dostęp do homilli, nabożeństw, modlitw i innych materiałów liturgicznych.
Skorzystaj teraz z bezpłatnego okresu próbnego.
