W życie każdego człowieka wpisane jest rozstanie. Najczęściej niesie ono ze sobą ładunek smutku i często ma charakter traumatyczny. Pierwsze poważniejsze rozstanie człowiek przeżywa, kiedy mając trzy, cztery lata, zostaje sam w przedszkolu. Rozstanie z rodzicami jest bolesne i często okupione łzami. Nie inaczej jest później. Pierwsze nieudane miłości, zawody i zdrady pozostawiają niejednokrotnie ogromne rany w psychice. Usamodzielnianie się dzieci nierzadko stanowi dla rodziców problem nie do przeskoczenia.
Jakże wzruszające były rozstania matek, żon, a także dzieci z polskimi żołnierzami, którzy wyjeżdżali na zagraniczne misje, np. do Iraku. Ogromną niepewność związaną z pytaniem: „Czy po rozstaniu będzie szczęśliwe powitanie?” pokazywały wszystkie media. Trudno w takich chwilach opisać uczucia, które towar...
To tylko część materiału...
Pełna treść materiałów dostępna dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby uzyskać pełny dostęp do homilli, nabożeństw, modlitw i innych materiałów liturgicznych.
Skorzystaj teraz z bezpłatnego okresu próbnego.
