Dzisiejsza liturgia słowa wzywa nas do uwielbiania Boga, tak jak czyni to psalmista: „Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu [...]. Każdego dnia będę błogosławił Ciebie” (Ps 145,1-2). W ten sposób odkrywamy najgłębszy sens swojego istnienia, który zawiera się właśnie w tym, aby nasze życie było nieustannym oddawaniem chwały Bogu. Zastanówmy się więc dzisiaj nad tym, w czym przejawia się chwała Boża, co skłania nas do oddawania Bogu czci i jak możemy dać temu wyraz.
Piękny tekst z Księgi Mądrości, którego wysłuchaliśmy, uświadamia nam, że to wszystko jest prostą konsekwencją naszego istnienia. Autor natchniony zwraca się do Boga: „Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał? [...] Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie” (11,25; 12,1). Czyż nie jest to już wystarcz...
To tylko część materiału...
Pełna treść materiałów dostępna dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby uzyskać pełny dostęp do homilli, nabożeństw, modlitw i innych materiałów liturgicznych.
Skorzystaj teraz z bezpłatnego okresu próbnego.
