Władimir Sołowiow (1853–1900), filozof i poeta rosyjski, gdy był kiedyś gościem w pewnym klasztorze, zasiedział się do późnych godzin nocnych, rozmawiając z jednym z mnichów. Potem chciał wrócić do swojej celi, ale na korytarzach, w ciemnościach – gdzie wszystkie drzwi były takie same – zgubił się i nie mógł trafić ani do siebie, ani do partnera dysputy. Nie chcąc zakłócać zakonnej ciszy, postanowił resztę nocy spędzić na klasztornym korytarzu. Ciche spacerowanie wydało mu się najlepszą metodą dotrwania do rana. Pierwszy blask zorzy porannej sprawił, że filozof bez trudu odnalazł właściwe drzwi. Później napisał: „Podobnie jest z tymi, którzy szukają prawdy. W czasie nocnego czuwania przechodzą tuż obok niej, ale jej nie dostrzegają. Aby ją odnaleźć potrzeba promienia światła”.
Te słowa wydają się świetnym komentarzem do dzisiejszej Ewangelii, w k...
To tylko część materiału...
Pełna treść materiałów dostępna dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby uzyskać pełny dostęp do homilli, nabożeństw, modlitw i innych materiałów liturgicznych.
Skorzystaj teraz z bezpłatnego okresu próbnego.
