Bóg posługuje się zarówno Dawidem, jak i pogańskim władcą Cyrusem. Władze państwowe są w jego ręku (Izajasz). W Ewangelii Jezus błogosławi podatek płacony państwowej władzy. Dodajmy, szanuje przy tym układ polityczny i uznaje prawo do podatku okupanta rzymskiego. Patrioci mieli o to do Niego pretensje. Szukali argumentu, aby Go zniszczyć. Chcieli udowodnić, że nie jest dobrym patriotą. A Jezus, wiedząc o tym, przybija pieczątkę pod prawem do podatku, i to nawet okupanta.
Równocześnie, wykorzystując ten mechanizm życia społecznego i gospodarczego, przypomina, że właściwe podejście do państwowych podatków jest zależne od podatku, jaki człowiek płaci Bogu. Ten podatek jest bowiem tysiące razy ważniejszy od podatku państwowego. Państwowy staje się zrozumiały, jeśli uznamy prawo Boga do podatku i sprawiedliwie go płacimy.
Istnieją podatki niesprawiedli...
To tylko część materiału...
Pełna treść materiałów dostępna dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby uzyskać pełny dostęp do homilli, nabożeństw, modlitw i innych materiałów liturgicznych.
Skorzystaj teraz z bezpłatnego okresu próbnego.
