Znam Żyda, który podczas pierwszej wojny światowej był w okopie na froncie zachodnim z czterema austriackimi żołnierzami. Ze wszystkich stron wybuchały pociski. Nagle jeden pocisk zabił jego czterech towarzyszy. Wziął z rąk jednego z nich paciorki i zaczął odmawiać Różaniec. Znał go na pamięć, gdyż bardzo często słyszał, jak odmawiali go inni. Pod koniec pierwszej dziesiątki poczuł wewnętrzne ostrzeżenie, żeby opuścić okop. Przeczołgał się w błocie na sporą odległość i wskoczył do innego. W tym momencie pocisk uderzył w pierwszy okop, w którym przed chwilą leżał.
...
To tylko część materiału...
Pełna treść materiałów dostępna dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby uzyskać pełny dostęp do homilli, nabożeństw, modlitw i innych materiałów liturgicznych.
Skorzystaj teraz z bezpłatnego okresu próbnego.
