Człowiek ochrzczony jest dzieckiem rodziców, może podać ich imiona, ale jest również dzieckiem Boga. W godzinie chrztu sam Bóg wypowiada nad nim słowa: „Ten jest mój syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3,17). Ta właśnie tajemnica chrztu została objawiona nad Jordanem. Serce ochrzczonego zostaje wypełnione świętością Boga i faktycznie On ma w nim upodobanie. Człowiek staje się jednak odpowiedzialny za ten niezwykły dar.
Jeśli dziecko zostało ochrzczone w pierwszych latach życia, odpowiedzialność za dar jego świętości spoczywa na ramionach bliskich. To oni mają zadbać o to, by stworzyć dla niego środowisko żywej wiary. Oni też mają mu podać wzorce nie tylko kulturalnego zachowania, ale też wzorce życia dziecka Bożego. Ten model życia religijnego promieniujący z modlitwy i piękna etycznej po...
To tylko część materiału...
Pełna treść materiałów dostępna dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby uzyskać pełny dostęp do homilli, nabożeństw, modlitw i innych materiałów liturgicznych.
Skorzystaj teraz z bezpłatnego okresu próbnego.
