Skarb wiary, ks. Tadeusz Mrowiec


Pie
śń Ja wiem, w kogo ja wierzę (I zw.)

Panie Jezu Chryste, klękamy przed Tobą w modlitwie adoracyjnej. W październiku prawie wszystkie plony i owoce ziemi osiągają swoją dojrzałość. Wdzięczni jesteśmy za dary Twojej opatrzności. Niemniej, dziękując za dojrzałe dary ziemi, pytamy o dojrzałość najważniejszego Twego daru, jakim jest dar wiary.

Jezu, nasz Nauczycielu, Twoje słowa z dzisiejszego fragmentu Ewangelii poruszają nasze serca. „Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: «Wyrwij się z korzeniem [...]», a byłaby wam posłuszna”. Mija kolejny rok naszego życia, a nie udało nam się dokonać takiego dzieła. Żadna roślina nie zmieniła swego położenia na nasze słowo. Co więcej, Panie, według Ciebie wiara powinna odmieniać zwykłe życie tak, że pan staje się sługą swego sługi. Człowiek większy i ważniejszy w oczach ludzi sam chętnie staje się mniejszy, ostatni. A my często pozostajemy w starych relacjach i nie chcemy ich zmieniać na lepsze.

Panie, tak wiele nam brakuje, by zrozumieć i przyjąć Twoją naukę. Dlatego wraz z apostołami, prosimy: „Przymnóż nam wiary”.

Pieśń Ja wiem, w kogo ja wierzę (II zw.)

Jezu Chryste, do wołania o dar wiary zachęca nas dzisiaj także św. Paweł. Do swego wychowanka Tymoteusza kieruje słowa pouczenia i zachęty, aby pilnie strzegł depozytu wiary. Jest ona bowiem wielkim skarbem. Apostoł Narodów przypomina, że wraz z darem wiary udzielasz nam, Panie, ducha właściwego myślenia, ducha miłości, ducha mocy w trudach i przeciwnościach życia, odwagi w świadectwie wobec innych. Z wiary wypływają zdrowe i mądre zasady życia. Cały ten skarb wiary jest żywy. Ciągle może być rozniecany jak płomień ognia, może wzrastać jak drzewo, może dopełniać swej miary jak przypływ morza, może dojrzewać jak każdy człowiek.

Jezu, Boski Nauczycielu, Twoje słowa zawsze nas zachwycają i pobudzają do usilnej prośby o Twoje dary. W rozpoczętym miesiącu chcemy modlić się wraz z Twoją Matką, rozważając tajemnice Twego życia. Różaniec jest szkołą wiary.

Można odmówić jedną tajemnicę różańca.

Pieśń Ja wiem, w kogo ja wierzę (III zw.)