Oczyścić świątynię serca, ks. Tadeusz Mrowiec
Pieśń Witaj, Krynico (I–II zw.)
Panie Jezu Chryste, za każdym razem, kiedy klękamy przed Najświętszym Sakramentem, wyznajemy wiarę i prosimy o pomnożenie łaski wiary. Wiara przeprowadza nas bowiem przez znak do rzeczywistości za nim ukrytej. Tylko żywa wiara rozpoznaje Twoją obecność, Panie, w białej Hostii. Czas Wielkiego Postu to szczególna okazja, aby oczyścić i wyostrzyć spojrzenie oczu naszej wiary. Aby przez znaki odczytywać Twoje wezwanie do nas skierowane.
Boski Nauczycielu, w dzisiejszej Ewangelii jesteś bardzo konkretny i surowy. Dlaczego? Ponieważ ludzie zniekształcili swoje spojrzenie na świątynię. Z domu Twojego Ojca uczynili jaskinię zbójców. Zatarli sens znaku świątyni. Ofiary ze zwierząt i ptaków, które miały służyć Twojej chwale, stały się okazją do handlu, zarabiania i przeliczania pieniędzy. Taką świątynię należało oczyścić, taką świątynię należało nawet zburzyć, bowiem nie była znakiem spotkania z Twoim Ojcem.
Jezu Chryste, oburzeni faryzeusze zażądali od Ciebie znaku, a kiedy go dałeś, nie uwierzyli. Wielu zaś spośród ludu jednak uwierzyło w Twoje imię dzięki znakom, które uczyniłeś. Panie Jezu, podczas zbliżających się świąt chcemy należeć do tych, którzy uwierzyli.
Pieśń Witaj, Krynico (I–II zw.)
Panie Jezu Chryste, czas Wielkiego Postu i czas rekolekcji to dobra okazja, aby na nowo skupić spojrzenie na najważniejszych znakach w świątyni, które prowadzą do spotkania z Tobą. Podczas adoracji skupiamy wzrok na Hostii, aby zapragnąć zjednoczenia z Tobą w Komunii Świętej.
Teraz spójrzmy na ołtarz. On jest znakiem Twojej ofiary krzyżowej. Na nim w czasie każdej Mszy Świętej uobecnia się Twoja śmierć i zmartwychwstanie. Ołtarz jest sercem świątyni. Kiedy z wiarą patrzymy na niego, nasze serce pobudza się do większej miłości.
Teraz skierujmy wzrok na ambonę. Z niej głoszone są Twoje słowa, Panie. Przykazania, rady ewangeliczne, skarby mądrości, ale też upomnienia i przestrogi. Ambona jest znakiem Twego słowa, które puka do naszych serc. Chce zostać przyjęte i przynieść owoc.
A teraz popatrzmy na chrzcielnicę. Ona jest znakiem źródła Bożej łaski, które wytrysnęło w naszej duszy w momencie chrztu świętego. To do tego źródła prowadzi wielkopostna droga pokuty i pojednania. Na tej drodze spotykamy jeszcze jeden ważny znak – konfesjonał. Wyznanie grzechów oczyszcza spojrzenie wiary. W Wielką Sobotę odnawiamy przyrzeczenia chrzcielne, odnawiamy przymierze miłości i wierności z Bogiem.
Jezu Chryste, który oczyściłeś świątynię jerozolimską, prosimy Cię, abyś mocą swej miłości oczyszczał nasze serca. Wtedy oczy naszej wiary więcej zobaczą w Twoich znakach.
Zatem wspólnie prosimy: Panie, oczyść nasze serca!
– aby każdy ołtarz pobudzał nas do większej ofiary – Panie, oczyść nasze serca!
– aby każdy ołtarz domagał się od nas większej miłości –
– aby każda ambona skłaniała nas do uważnego słuchania Twego słowa –
– aby każda ambona uczyła skupienia na tym, co najważniejsze w życiu –
– aby każdy konfesjonał poruszał sumienie do nawrócenia –
– aby każdy konfesjonał budził pragnienie poprawy życia –
– aby każda chrzcielnica przypominała o naszej godności Bożych dzieci –
– aby każda chrzcielnica wzywała do wierności Bogu –
– aby każda świątynia otwierała świątynię naszego serca –
– abyśmy w każdej świątyni w pełni spotykali się z Tobą –
Więcej:
"Materiały Homiletyczne", marzec kwiecień (+ płyta CD)
Poprzednia strona: ADORACJE: 1. NIEDZIELA MARCA
Następna strona: Ofiara, ks. Edward Staniek
R E K L A M A
DEKORACJE KOMUNIJNE
