Kazania bez gadania, ks. Eugeniusz Burzyk


Ryszard Kapuściński opisuje relacje na dworze cesarza Etiopii: „Wszyscy ludzie otaczający cesarza są właśnie tacy – na kolanach i z nożem. Na szczytach nigdy nie jest ciepło. Wieją lodowate wichry, każdy stoi skulony i musi pilnować się, żeby sąsiad nie strącił go w przepaść” [1].

Uczniowie posprzeczali się, kto z nich jest najważniejszy. Nie zdawali sobie sprawy, z jakimi niedogodnościami wiąże się pierwszeństwo, jak złudna jest sława i kariera. Czy zrozumieli słowa Jezusa: „Jeśli kto chce być pierwszym, niech  będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”?

Na jednej ulicy pracowało czterech krawców. Pierwszy powiesił nad swoim zakładem napis: „Najlepszy krawiec w Warszawie”. Drugi: „Najlepszy krawiec w Polsce”. Trzeci: „Najlepszy krawiec w Europie”. Czwarty uśmiechnął się skromnie i napisał: „Najlepszy krawiec na tej ulicy” [2].

1 Ryszard Kapuściński, Cesarz, Warszawa 2004, s. 11.
2 Zob. Świat według Mellera. Życie i historia: ku wolności. Ze Stefanem Mellerem rozmawia Michał Komar, Warszawa 2008, s. 54.