Kazania bez gadania, ks. Eugeniusz Burzyk

 

„Myślenie jest przesycone wątpieniem, nie przyjmuje prawd na wiarę. […] Bez wątpienia nie byłoby nauki, zastyglibyśmy gdzieś na poziomie Archimedesa. […] Wątpienie jest pierwszym i podstawowym krokiem  do wiedzy” [1]  – pisze profesor Barbara  Skarga.

Wśród uczniów Jezusa są i tacy, którzy wątpią w Jego naukę dotyczącą Eucharystii i życia wiecznego. Nie proszą jednak o dodatkowe wyjaśnienia, nie zadają  pytań. Wycofują się i opuszczają Jezusa, mówiąc: „Trudna  jest ta mowa. Któż jej może słuchać”.

Paul Tillich uważał, że prawdziwa granica nie przebiega między wierzącymi a ateistami, lecz między ludźmi, którzy pytania dotyczące wiary zostawili w spokoju, a tymi, którzy je poruszają: ci, dla których wiara jest przygodą szukania, i ci zmagający się z Bogiem [2].

1 Barbara  Skarga, Człowiek to nie jest piękne zwierzę, Kraków 2007, s. 19.
2 Cyt. za: Tomáš Halík, Dotknij ran, wytrzymaj wątpliwości, „W drodze” 2003, nr 6 (358), s. 34.