Cytaty, myśli, aforyzmy
Panie, nawróć mnie i przebacz, prowadź mnie ku Tobie i rozjaśnij moje ciemności.
Jestem pełen niezliczonych win i schronienia szukam tylko u Ciebie.
Podaj mi rękę jak kiedyś Piotrowi.
Jak celnik proszę Cię o usprawiedliwienie i zmiłowanie.
Otwórz oczy mego serca i utwierdź je w miłości Twoich przykazań, Panie.
(modlitwa św. Efrema)
Jezus przed popełnieniem winy zabronił nam grzeszyć. Skoro już dopuściliśmy się grzechu, nie przestaje na nas czekać, by nam udzielić przebaczenia. Patrzcie, jak woła nas Ten, którym pogardzamy. My odłączamy się od Niego, ale On nie odłącza się od nas.
(św. Grzegorz Wielki)
Jeżeli pragniesz, by się zrodziła pobożność w twej duszy, wzrastała miłość i zapał do rzeczy Bożych, oczyść ją z wszelkiego pożądania, miłości własnej i wynoszenia się tak, by ci wszystko było obojętne. Bo jak chory, wyrzuciwszy zepsutą materię, natychmiast czuje się lepiej i wraca mu apetyt, tak i ty również, tak postępując, ozdrowiejesz w Bogu. Bez tego zaś, choćbyś wiele czynił, nie postąpisz w doskonałości.
(św. Jan od Krzyża)
Kiedy pojawia się pokusa, wówczas zaraz uciekaj do Boga. Tu zwycięża ten, kto ucieka. Nie gódź się dobrowolnie na to, co podsuwa ci wróg.
(św. Pio z Pietrelciny)
Pustynia to miejsce posuchy i śmierci, synonim samotności i miejsce zależności od Boga, skupienia, ograniczenia się do rzeczy najistotniejszych. Istotą wszystkich pokus była perspektywa mesjanizmu politycznego, prowadzącego do ziemskiej chwały; była to idea bardzo powszechna i głęboko zakorzeniona w duszy ludu. Diabeł usiłuje skłonić Jezusa do przyjęcia tej fałszywej perspektywy, gdyż jest przeciwnikiem samego Chrystusa. Mocą namaszczenia Duchem Świętym Jezus sięga samych korzeni grzechu i odnosi zwycięstwo nad tym, który jest ojcem kłamstwa. Pozwólmy Duchowi wprowadzić się na pustynię, aby wraz z Jezusem doświadczyć kruchości istoty stworzonej i bliskości Boga, który zbawia.
(św. Jan Paweł II)
Polska woła dzisiaj nade wszystko o ludzi sumienia! Być człowiekiem sumienia to znaczy przede wszystkim w każdej sytuacji swojego sumienia słuchać i jego głosu w sobie nie zagłuszać, choć jest on nieraz trudny i wymagający; to znaczy angażować się w dobro i pomnażać je w sobie i wokół siebie, a także nie godzić się nigdy na zło, w myśl słów św. Pawła: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj!” (Rz 12,21). Być człowiekiem sumienia to znaczy wymagać od siebie, podnosić się z własnych upadków, ciągle na nowo się nawracać. Być człowiekiem sumienia to znaczy angażować się w budowanie królestwa Bożego: królestwa prawdy i życia, sprawiedliwości, miłości i pokoju, w naszych rodzinach, w społecznościach, w których żyjemy, i w całej Ojczyźnie; to znaczy także podejmować odważnie odpowiedzialność za sprawy publiczne; troszczyć się o dobro wspólne, nie zamykać oczu na biedy i potrzeby bliźnich, w duchu ewangelicznej solidarności: „Jeden drugiego brzemiona noście” (Ga 6,2).
(św. Jan Paweł II)
Nawrócenie nie jest jedynie momentem, chwilą życia: jest drogą.
(Benedykt XVI)
Poprzednia strona: Cytaty biblijne, Biblia Tysiąclecia
Następna strona: ŚRODA POPIELCOWA
R E K L A M A
DEKORACJE KOMUNIJNE
