Cytaty, myśli, aforyzmy
Tego Ducha Świętego Pan obiecał nam posłać jako Pocieszyciela, aby nas przygotował dla Boga. Jak bez wody nie da się zaczynić suchej mąki i wyrobić z niej jednego ciasta i jednego chleba, tak i my nie możemy stać się jedno w Jezusie Chrystusie bez wody, która przychodzi z nieba. Jak zeschnięta ziemia nie wyda plonu bez wilgoci, tak my, którzy byliśmy suchym drzewem, nie wydalibyśmy owoców życia bez deszczu zesłanego z woli niebios.
(św. Ireneusz, Przeciw herezjom, księga 3, 17)
Bóg słucha nie słowa człowieka, lecz co mówi i czuje jego serce.
(św. Cyprian)
Czym dusza jest dla ciała w człowieku, tym Duch Święty jest dla Ciała Jezusa Chrystusa, którym jest Kościół. Duch Święty sprawia w Kościele to samo, co dusza w członkach ciała.
(św. Augustyn)
Duch Święty uświęca człowieka poprzez: wszelkie porywy, poruszenia, upomnienia i wyrzuty wewnętrzne, światła i olśnienia, których Bóg dokonuje w nas, darząc nasze serce błogosławieństwami, troską i ojcowską miłością, aby nas przebudzić, poruszyć i pociągnąć do świętych cnot, umiłowania nieba, dobrych postanowień; słowem do tego wszystkiego, co prowadzi do życia wiecznego.
(św. Franciszek Salezy)
Chrześcijanin prowadzony przez Ducha Świętego nie trudzi się, zostawiając dobra tego świata, aby biec za dobrami nieba. Umie dobrze rozróżnić.
(św. Jan Maria Vanney)
Duch Święty jest darem, który przychodzi do serca ludzkiego wraz z modlitwą. W modlitwie objawia się On przede wszystkim jako dar, „przychodzi bowiem z pomocą naszej słabości”.
(św. Jan Paweł II)
Pójście za Chrystusem nie jest zewnętrznym naśladownictwem, gdyż dotyka samej głębi wnętrza człowieka. Być uczniem Jezusa znaczy upodobnić się do Niego, który stał się sługą aż do ofiarowania siebie na krzyżu (por. Flp 2,5-8). Przez wiarę Chrystus zamieszkuje w sercu wierzącego (por. Ef 3,17), dzięki czemu uczeń upodabnia się do swego Pana i przyjmuje Jego postać. Jest to owocem łaski, czynnej obecności Ducha Świętego w nas.
(św. Jan Paweł II)
Ukryte tchnienie Ducha Bożego powoduje, iż duch ludzki otwiera się również wobec zbawczego i uświęcającego samootwarcia się Boga. Dzięki łasce uczynkowej, która jest darem Ducha Świętego, człowiek wchodzi w „nowość życia”, zostaje wprowadzony w Boży i nadprzyrodzony jego wymiar. Równocześnie zaś sam człowiek staje się „mieszkaniem Ducha Świętego”, „żywą świątynią Boga” (por. Rz 8,9; 1 Kor 6,19). Przez Ducha Świętego bowiem Ojciec i Syn przychodzą do niego i czynią u niego swe mieszkanie.
(św. Jan Paweł II)
Duch Święty zbliża do tajemnicy Boga i pozwala pojąć, kim jest Bóg. On zachęca, abyście w bliźnim widzieli brata, którego Bóg dał, byście żyli z nim w jedności, po ludzku i w wymiarze duchowym, a byście żyli w Kościele. Objawia, kim jest Chrystus, który za nas umarł i zmartwychwstał, byście dawali o Nim świadectwo.
(Benedykt XVI)
Poprzednia strona: Cytaty biblijne, Biblia Tysiąclecia
Następna strona: 5. NIEDZIELA WIELKANOCNA (rok A)
R E K L A M A
DEKORACJE KOMUNIJNE
