Chwała Jezusowi na wysokościach, ks. Tadeusz Mrowiec


Kolęda
Gdy się Chrystus rodzi (I–II zw.)

Panie Jezu Chryste, z wiarą adorujemy Twoją obecność w Najświętszym Sakramencie. Klękamy dzisiaj, aby złożyć u Twoich stóp całe nasze dziękczynienie. W licznych kolędach wyśpiewujemy wdzięczność za to, że Ty, odwieczny Bóg, stałeś się człowiekiem i zamieszkałeś między nami. Adoracja Twojego żłobka przypomina nam o potrzebie adorowania Boga przez cały kolejny rok naszego życia.

Pismo Święte poucza, że gdy Bóg Ojciec wprowadza Pierworodnego na świat, mówi: „Niech Mu oddadzą pokłon wszyscy aniołowie Boży” (Hbr 1,6). Panie Jezu Chryste, całe Twoje życie na ziemi, od przyjęcia ludzkiej natury aż do powrotu do nieba, otoczone jest obecnością aniołów. Niewidzialne duchy zostały stworzone przez Ciebie i dla Ciebie. Jak oznajmia św. Paweł: „W Tobie zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, Trony, Panowania, Zwierzchności i Władze” (Kol 1,6). Ewangelista Mateusz zapowiada: „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim” (Mt 25,31).

Jezu Chryste, Twój żłóbek i całe Twoje życie otoczone jest służbą i adoracją aniołów. To oni w środku nocy obudzili pasterzy i posłali ich do Betlejem. W naszym życiu spełniają tę samą misję. Budzą naszą wiarę i zachęcają do służby i adoracji. Dziękujemy za to, że pomagają nam odnajdywać Ciebie, Panie, i dają przykład oddania Tobie należnej chwały.

Kolęda Gdy się Chrystus rodzi (III–IV zw.)

Wszechmogący Panie, kiedy przychodzisz do nas w ludzkiej postaci, to na nowo odkrywamy godność każdego człowieka. Boskie Dzieciątko, kiedy klękamy przed Tobą w betlejemskiej stajence, nasze serca stają się bardziej wrażliwe na drugiego człowieka. Podczas adoracji żłóbka nasze serca napełniają się pobożnością, delikatnością, pokorą, życzliwością i żarliwością w miłości Boga i bliźnich. Z łaskami Twojego narodzenia, Panie, chcemy wkraczać w rozpoczęty rok. Przypominać nam będzie o nich każda niedzielna Eucharystia, a szczególnie hymn Chwała na wysokości Bogu. Po raz pierwszy w liturgii starożytnego Kościoła zaśpiewano go w noc Bożego Narodzenia podczas Mszy Świętej sprawowanej przez papieża. Przepisy liturgiczne zachęcają nas, aby Gloria śpiewać z „pobożnością, pokorą i żarliwością”, a wymawiając imię „Jezus”, ze czcią pochylić głowę.

Panie Jezu Chryste, z tej adoracji żłóbka chcemy zabrać ten gest pochylenia głowy podczas śpiewania z aniołami Gloria. A dzisiaj wraz z niebieskimi duchami uwielbiamy i adorujemy Boga (po każdym wezwaniu można zaśpiewać: „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”):
– za to, że odwieczne Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami;
– za stworzenie wszystkiego, co jest widzialne i niewidzialne, za stworzenie aniołów i ludzi;
– za dar życia i rodziny;
– za czas świętowania i odpoczynku;
– za kolejny rozpoczęty rok w naszym życiu;
– za Aniołów Stróżów, którzy troszczą się o nasze zbawienie;
– za każde dobro otrzymane od ludzi dobrej woli.

Kolęda Gdy się Chrystus rodzi (V-VI zw.)